Ken je dat? Iemand vraagt hoe het met je gaat. ‘Goed!’ roep jij direct. Tuurlijk, prima, alles helemaal in orde. Ja, beetje druk…dat wel…soms beetje kort lontje…dat wel…maar niks aan de hand, hoor.
Hmm…als je stress ervaart, op welke manier dan ook, is het een heel goed idee om dan eens te luisteren wat het je wil zeggen. In veel gevallen is een hoog stressgehalte een reden van te lang maar doorgaan, hoge eisen stellen aan jezelf, voor een ander willen zorgen en minder goed te luisteren naar wat je echt nodig hebt. En daar ben ik nou op dit moment net niet zo goed in 
Een administratieve baan, een druk gezin en een prachtige praktijk, moet te doen zijn toch? Ik werk ten slotte ‘maar’ 20 uur als administratieve kracht, heb dan toch nog tijd voor gezin en praktijk? Waar hebben we het over?
Maar ja, dan voel je al een tijdje je hart wat harder kloppen dan normaal, een vervelend, drukkend gevoel. En dat was niet de eerste keer. O jee…toch maar even langs mijn bioresonantietherapeute. Conclusie: emotioneel uitgeput met het dringende verzoek om enkele activiteiten even ‘on hold’ te zetten om tot rust te komen. Oei…werkelijk? Ja maar….ach joh, zo erg is het toch niet….Ken je die woorden, die je dan zegt om het voor jezelf af te doen als ‘minder belangrijk’?
Je hoofd doet er alles aan om jou te blijven laten doen wat je hoofd gewend is.
Waarom? Omdat je hoofd dat het prettigst vindt..Je hoofd hoeft dan verder nergens bij stil te staan, da’s zo makkelijk…patronen, overtuigingen, gewoontes, dat is wat je hoofd gewend is. Graag zo houden, is de boodschap.
Je hart zegt echter wat anders: He joh, waar ben je toch mee bezig? Waarom doe jij jezelf dit aan? En hoe lang al? Wordt het niet eens tijd om stil te staan bij dit waarom en waar dat stressgevoel vandaan komt? Bekijk jezelf eens in zachtheid in plaats van altijd maar die verbetenheid en het ‘moeten’.
Ja, wat je dan aan je cliënten adviseert, sla je dus voor jezelf voor het gemak maar even over. Zeg nou zelf, da’s toch een uitermate slecht idee?
Tijd om weer eens te duiken in mijn eigen patronen, gewoontes en te luisteren naar mijn hart die ik wegens drukte toch iets te vaak negeer.
En jij? Luister jij voldoende naar jezelf en wat jouw lichaam jou vertelt?